Cave stream

Wat willen we? Mascha heeft iets gelezen over een grot met een rivier waar je doorheen kunt waden. Snel wat hoofdlampjes kopen en ernaartoe. Waarbij ‘snel’ betekent dat we daar om half 4 zijn. Omkleden (geen katoen want dat koelt je te snel af) en de kids allemaal een windjack aan. Bij de ingang is meteen de vrij letterlijke doop: voor RP en Mas staat het water hier al ver boven hun navel. Het smeltwater van de bergen… Thomas en Niki worden hier nog gedeeltelijk overheen gedragen en Lara heeft RP’s aanbod hiervoor niet gehoord…

Tommie is erg klein hiervoor maar weert zich kranig. Lara verslijt ons voor gek maar vindt het toch ook wel erg spannend en gaaf. Niki dartelt er lustig tussendoor. Dieper en dieper gaan we de grot in, stroom opwaarts, op zoek naar de plek waar we er weer uit kunnen. Af en toe zetten we de hoofdlampen even uit en staan we in het pikkedonker. Aparte ervaring! Uiteindelijk stranden we bij een anderhalf meter hoge waterval waar je je been niet tegenin kunt bewegen, dus geen hoger steunpunt kunt vinden, dus eigenlijk vast zit en om moet keren. Een andere groep heeft ons ingehaald en als RP via de muur een weg eromheen vindt en hen helpt, helpen zij de kids ook omhoog. Als we Mascha omhoog willen helpen, kan zij geen houvast vinden om zichzelf met onze hulp omhoog te duwen en zit ze seconden lang met haar gezicht (en tas met niet-waterdichte camera van 800euro) in de harde stroom van de waterval. Uiteindelijk laten we haar los en kan ze weer naar adem happen. Als een hinde neemt ze vervolgens de route van RP… Hadden we dat maar meteen gedaan!

De camera doet nog wat maar geeft niet veel later de geest, dus de video bevat niet het einde…

Vervolgens is er nog een waterval van 1 meter waar RP redelijk tegenop komt, de kids via de muren overheen klimmen en Mas met behulp van RP en 2 andere jongens ook tegenop klimt. De rivier is inmiddels een stuk sterker en een paar keer verliest Thomas grip en wordt door Mas of Lara tegengehouden. Niki loopt voorop en helpt hem lopen. Er komt weer een diep stuk aan waar we doorheen moeten waden en Lara er achter komt dat zwemmen niet de verstandige keus is. De stroming is te snel. Thomas gaat weer op de rug. Omdat hij veel warmte verliest en de hele tijd aan het bibberen is wordt hij het laatste stuk op de rug van Mas genomen. Dit is af en toe wat lastig omdat de rotsen soms laag zijn en je goed houvast voor je voeten moet zoeken. Gelukkig waren de rotsen het grootste deel niet glad. Toen Mascha bijna aan het eind zich voorover liet vallen in het water kreeg ze van Thomas het commentaar: “Dat doe je erg vaak he mam, dat vallen”. “Ja, schat, mama is ook een beetje moe… Je mag ook zelf lopen” Maar dat hoefde dan ook weer niet ;).

Nu deze hordes genomen zijn, is het nog even ploeteren tot de laatste 3m hoge waterval, waar gelukkig met klemmen een trap naast gemaakt is. Nog even een meter boven deze waterval over een smal richeltje met een ketting als houvast kruipen, en we zijn er uit! Bekaf, kletsnat lopen we 2 uur later in het zonnetje terug naar de camper.

Op de overleden camera na, een fantastisch avontuur!