Camper wissel in Alice Springs

Later dan gepland bij Apollo aangekomen. Na flink lang wachten (gestresste mevrouw die heen en weer aan het rennen is, is gelukkig wel vrolijk tussen het zuchten door) en alle tassen binnen in de wachtruimte van Apollo te hebben neergegooid, rij ik maar terug naar Britz, lever daar de camper in, benadruk dat de dynamo moet worden nagekeken (komt niet boven de 13,2V) en de remmen moeten worden ontlucht (waren ze duidelijk vergeten na het wisselen van de remblokken bij onze camperwissel paar dagen terug, dus sonds toen met sponzige remmen gereden...) en loop terug naar Apollo. ’s Middags vlak voor sluitingstijd krijgen we onze camper. Deze zou nieuwer moeten zijn dan de Britz, maar we worden niet vrolijk van de smerige kussens en het uitgeleefde uiterlijk. Het is een handgeschakelde, maar wel met cruise control, iets wat allebei de Britzen misten en RP al op begon te breken na 1000km heen-en-weer naar Uluru, laat staan dat we dit de komende 7000km ook niet hebben… Ondanks grapjes vooraf met de mevrouw over de halflege gastank die we bij Britz meekregen, krijgen we hier twee kleinere tankjes mee waarvan er eentje halfvol is en de andere VOLLEDIG LEEG. De kofferweger van de Action (<2euro) heeft zich al tienvoudig terug verdiend.

Eigenlijk te triest voor woorden dat je >200euro PER DAG betaald en dat soort dingen dus echt moet controleren omdat ze het wel afvinken op hun checklist, maar gewoon simpelweg niet eens controleren en je gewoon met de gasvoorraad van de vorige huurders op weg sturen. En nog glashard beweren dat het toch echt gevuld wordt (als de flessen zo lekken, dan was hun gebouw allang ontploft, dus dat lijkt me onzin) en geïnteresseerd meekijken hoe jij bepaald dat ze toch echt leeg zijn. Zien ze waarschijnlijk niet zo vaak, iemand die ze pakt op hun laksheid…

We kunnen niet echt meer op weg (over een uur is het donker, dus weer naar de Gapview voor 11$ met hete douches. Helaas is inmiddels de stroom afgesloten bij ons plekje en kunnen we niet meer de telefoons met netspanning laden.

Bij klaarmaken voor de nacht, blijken de gordijntjes zo heet gewassen dat we ze niet kunnen sluiten, de kussens nog smeriger dan gedacht, er zit een zwarte vlek aan dode vliegjes tegen het plafond van de alkoof, etc en de gedachte hier nog een maand in rond te moeten rijden stuit ons tegen de borst. Mailtje naar Travelhome (alweer) en morgen maar weer terug naar Apollo.