Cu Chi tunnels

Vandaag een dagtrip vanuit Ho Chi Minh naar een tempel en 'de tunnels'. Na het ontbijt gaan we naar de lobby en gaat een gedeelte van de groep rechtstreeks naar de tunnels (halve dag) en wij gaan eerst naar een tempel. In de bus betalen we Khoa de 5.120.000 Dong die we met veel pijn en moeite hebben verzameld (korte samenvatting voor als we dat gisteren niet hebben opgeschreven: TP bank IN het hotel en dat is één van de banken die geen kosten rekenen (schijnt 7000 Dong per transactie te zijn tussen banken onderling) maar Lara's transactie wordt steeds afgebroken. Er staat iets van dat de briefjes van 200k en 500k op zijn dus we besluiten 20min te gaan lopen naar een andere TPbank. Dáar bedenken we (RP en Lara) dat ze buitenland pinnen misschien niet aan heeft staan, dus na dat aanzetten... lukt het nog niet. Op naar een VPbank, maar zelfde probleem. RP euro's op Wise omgezet naar Dong maar opnemen lukt ook niet. Weer terug naar TaP, lukt ook niet. Uiteindelijk bij ACBbank buiten tegen het hotel aan 5000k proberen te pinnen maar geeft aan dat je maar 3000k mag pinnen. Zou dat ook bij de andere banken het probleem zijn geweest??? Maar waarop staat er dan een knop voor 5.000.000 als je dat helemaal niet op mag nemen?). Eerste stop bij een fabriekje waar slachtoffers van agent Orange (tweede en derde generatie) werken die een soort schilderijtjes maken met rosewood en hierop wordt met eendeneierschil (al dan niet met een vlam bewerkt voor donkerdere kleur) en stukjes op maat gezaagde schelp. De opbrengsten van de stevige geprijsde schilderijtjes komt grotendeels ten goede aan het dorp waar deze mensen samen wonen. Alle brommertjes voor de deur zijn ook driewielers, agent Orange slachtoffers hebben vaak bij geboorte onderontwikkelde of ontbrekende ledematen... We maken daarna nog een tussenstop bij een tempel met Hindu invloeden (veel swastikas) en ertegenover heeft de zus van het 'napalm meisje', die rechts op de wereldberoemde foto staat, een eettentje. Na een lange rit eindelijk bij de tempel: aapjes!!! Die proberen lampjes van de tempel los te trekken ;) De tempel is van een geloof dat verschillende invloeden combineert tot het geloof van het derde oog. De dienst, die start kort na onze aankomst, wordt schijnbaar 4x per dag gehouden. Na 10 minuten houden we het voor gezien en worden we om de hele kerk/tempel gestuurd terwijl het flink begint te plenzen. Snel naar de bus voor weer een lange rit naar de tunnels waar we eerst gaan lunchen. Fast forward: Thomas krijgt zijn twee borden kale rijst (2x10k dus 80ct) als bijna laatste, alleen RP moet zijn mie met ei nog krijgen. Maar die komt dus niet... Gelukkig zijn de porties hier groter dan bij alle spotgoedkope restaurantjes van de laatste dagen, dus Mas heeft nog wat fried rice over. Dan maar met een half lege maag naar de tunnels. Veel uitleg over de verschillende niveaus van de tunnels en hoe de ingang verborgen werd. Wij dachten een markering op een boom of zo maar volgens Khoa wist maar één persoon de ingangen in een straal van 100m en deze droeg nooit een geweer zodat hij voor een boer kon doorgaan. We mogen even een ingang van de tunnel proberen (erg klein) voordat Khoa verteld dat dit de toeristenversie is en de echte nog wat kleiner was... Verder nog uitleg hoe ze de ventilatie deden met lange bamboestokken die uitkwamen in een nagemaakte termietenheuvel. Toen dit ontdekt werd door de Amerikanen en honden werden ingezet om de geur van Vietnamezen op te pikken (en dan een handgranaat in de luchtgang te gooien), kwam als tegenactie weer dat de luchtgang werd afgedekt met kleding van een Amerikaan of ingesmeerd met hun shampoo zodat de honden er niet op aansloegen. De schietbaan die we al steeds hoorden werd bezocht en we schokken ons collectief half dood van de schoten die 10m verderop werden gelost. Thomas en RP gaan met een AK47 schieten. 60k per kogel maar minimale afname is 10 kogels. Klinkt vriendelijker en goedkoper dan 600k. Gelukkig is er op de schietbaan gehoorprotectie, dat scheelt een hoop. Een medereiziger had in zijn 5 schoten wel 10 kogels die weigerden... Het zouden oude kogels zijn??? Maar bij Thomas ging alles prima: alleen zijn 4e schot werd onmiddellijk gevolgd door zijn 5e schot: misschien is trekker verder indrukken de automatisch-wapen-stand? Of Thomas is gewoon supersnel! RP doet netjes de andere 5 kogels. Allemaal in de roos. Denkt hij... Er rest nog één piece de la resistance: de tunnels. We zijn al gewaarschuwd dat ze zijn aangepast aan de toeristen maar nog wel spannend zijn gehouden. Totale lengte is 100m ondergronds maar er zijn verschillende punten waar je eruit kunt (20, 40, 50 en 60m). RP loopt met de camera achter de gids aan met Niki in zijn kielzog. Het is continu bukken EN door je knieën zakken dus je begint al snel je bovenbeen en rug spieren te voelen. Bij het 60m punt waarschuwt de gids RP dat het nog kleiner wordt, en als RP antwoord dat hij ook eventueel verder kan kruipen, vangt Niki net dat flard van het gesprek op en begint daardoor bijna te twijfelen. Maar we bikkelen door, glijden een stukje op onze kont naar beneden en maken de 100m af. Ook Lara komt nog uit de tunnel tevoorschijn! De rest zijn we onderweg kwijt geraakt :( De busreis terug is weer een lange ruk van 1,5 uur. Passende afsluiting is de duurste maaltijd (875VD) tot nu toe, bij de Burger King bijna naast het hotel ;)